Wat is een Zwerfziel?

De ziel is in sommige religies en filosofische stromingen de niet-materiële essentie van de mens is, vaak opgevat als synoniem van geest of van het zelf. In de klassieke oudheid werd de ziel door sommige filosofen zoals Plato beschouwd als een niet-materiële, onafhankelijk van het lichaam bestaande, onsterfelijke, sturende, voelende, denkende en willende entiteit.

Het woord “Zwerfziel” bestaat niet echt. Soms wordt het gebruikt in New Age achtige settings, en krijgt het een mystieke betekenis. Ikzelf denk vaak aan mijzelf als zijnde een zwerfziel. Om een aantal redenen.

  1. ik hecht me niet en voel me zelden verbonden met een omgeving en ken derhalve geen echt “thuis”, ik ben soort van wortel-loos, hoewel ik soms kan hunkeren naar een plek van mijzelf, en de eindeloze sleur hotelkamers en huisinrichtingen van een ander zat ben, krijg ik ook, als ik ergens lang woon weer de kriebels en lijkt de horizon steeds harder te roepen en te trekken.
  2. ik zwerf ook in gedachten, ik kan uren navelstaren en heb een rijke fantasie, ik kan heel diep gaan in zelfanalyse. Maar ook het wereldgebeuren kan ik vanuit een uniek oogpunt bekijken.(Oh, ja de Wappiepraat!!) Mijn ziel zwerft, mijn gedachten dwalen en woorden vormen zich achter mijn navel tot de meest fantastische verhalen, al dan niet gebaseerd op feiten of doorspekt met ervaringen.

Voor mijn werk in Nederland had ik heel veel profijt van mijn razendsnel analytisch denkvermogen en mijn helikopter view, ik overzag zaken en complexe materie vaak veel sneller dan de rest van mijn team. Ik moest altijd op de rem trappen omdat oorzaak en gevolg voor mij zo overduidelijk waren terwijl anderen nog niet eens gestart waren met verwerken van de input.
Daar ligt de oorsprong van mijn zwerfziel denk ik. In die unieke snelheid waarmee ik informatie kan verwerken. En daar ligt ook mijn valkuil.

Ook op geestelijk vlak kan ik reizen, ik schreef eindeloze verhalen over “De Ivoren Toren” en “De Havik en de Wolf” en mijn symbolische reis door de woestijn jaren terug die ik liep tijdens reiki-therapie. Ik dwaal, door dimensies, tussen de kieren van de tijdgeest en over de grenzen van de realiteit. En dat maakt mij, samen met mijn eindeloos verlangen om te reizen, een zwerfziel in hart en nieren.

Het Nederlandse woord ziel is verwant met het Gotische saiwala.
Veel woorden in andere talen die qua betekenis verwant zijn aan het woord ziel gaan etymologisch terug op woorden die adem(en), lucht, wind, ruiken en dergelijke betekenen. In het Grieks heeft psyche (ziel) net als pneuma (geest) de betekenis van wind of lucht (denk aan waaien) In het Latijn hebben anima (ziel) en animus (geest) de betekenis van wind, spiritus (geest) adem. In het Sanskriet betekent âtman (ziel) lucht en is misschien verwant met adem. In het Hebreeuws betekenen nefesj (levensadem), nesjamah (ziel) en roeach (geest) respectievelijk geur, lucht en wind

Zwerven
leven als een nomade
op de rand van de maatschappij
altijd onderweg

Ik reis al sinds mijn 17de toen ik voor mijn eerste grote reis vertrok naar Zuid Amerika, en bleef reizen, ook al had ik altijd een huis om naar terug te keren, tot ik in 2015 door omstandigheden dat huis moest achterlaten en een echte nomade werd en Nederland niet meer als thuisland zag. 

~~

Volg mij,
Haar stem in mijn oor
Haar ogen vol beloften
Volg mij en ik geef je de wereld!
Mijn wereld…..

Ik neem je mee
Over paden van kennis
Door zeeën van tijd
Aanschouw met mij de geboorte van het licht
Het ontstaan van het universum

Ik neem je mee
Door kloven van hunkering
En valleien van verlangen
Reis met mij over bergtoppen van waanzin
Naar velden vol orgasmen

Ik neem je mee
Naar oceanen vol wijsheid
Naar het ontstaan der dingen
Ontdek met mij de sleutel van het leven
De versmelting van onze zielen

Haar stem in mijn oor
Haar ogen vol beloften
Aarzelend zet ik mijn eerste stap
En met een hap van de appel
Verkoop ik mijn ziel

© JC 2004