Boos, moe, verdrietig, zo voel ik me na vandaag

Vandaag mocht ik terug naar Transito, oftewel Secretaria de Securidad Publica, zoals het in Yucatan genoemd wordt, maar in andere staten heet het gewoon Transito, de verkeersdienst van de politie. En daar ging ik dus naar toe. Want ik had een afspraak, en ik had eindelijk het document wat ik mistte in de eindeloze stapel van documenten die je moet meenemen als je een motor voor het eerst in een staat in Mexico introduceert.

Elke keer ergens in de eerste maanden van het jaar betaal je voor je voertuig, een soort wegenbelasting zeg maar. In sommige staten betaal je ook extra belasting over de waarde van het voertuig en in alle staten krijg je een tarjeta de circulacíon, zonder dat kaartje in combinatie met je nummerplaat mag je niet rijden. En al helemaal niet de staat uit. Omdat wij elke keer in een ander gebied zijn als het januari is moeten wij elke keer de motor “introduceren” in het systeem van een nieuwe staat. En dat heeft soms wat voeten in de aarde. Zo moeten we bijvoorbeeld in een huis wonen, en heel veel documenten meenemen en kopieën van die documenten, En elke staat heeft de regels weer net even anders. Na twee keer La Paz, waar het een heel simpel proces was, leek Yucatan ingewikkeld, lange rijen en rompslomp.

Maar ik was hoopvol, ik had de moeilijkste horde genomen zo dacht ik, die stomme brief van Immigratie die bevestigd waar ik woon, en die me 544 MXN kostte en een dag heen en weer lopen en in de rij hangen. En het deurregime van INM is ook niet mis. (Lees ook: Het immigratiekantoor in Merida)

De afspraak was om 10 over half 9 en om 9 uur mocht ik het grote gebouw binnen, daarvoor zat ik in de buitenruimte te wachten. Afspraken lopen uit, dat kan, dus ik vermoedde nog helemaal niks. Zes uur later stond ik ontnuchterd, doodmoe, puur sacherijnig en zwaar onderkoelt buiten. De aircon daar staat op -10 en je bevriest gewoon als je de hele dag stilzit. Want meer is er niet te doen in die zee van mensen die daar met jou zitten te wachten. Nu ja, je kan mensen kijken en stoelen tellen……155 in de laatste wachtruimte, en die waren allemaal vol, heel knus en hutje mutje, en overal langs de randen stonden en hingen en liepen mensen die ook stonden te wachten.

Het zijn van die processen waarbij je maar een beetje dom de vinger volgt, want je kunt je papieren nog zo goed op orde hebben geen enkele medewerker werkt hetzelfde. De stapel documenten van mijn zoon was weer eens niet compleet en bij mij gaf ze juist de helft terug want dat was niet nodig. En we hadden echt allebei hetzelfde setje en netjes bij elkaar geraapt via het lijstje op de website van de dienst Transito. En zo zaten we nadat de loketten 54 mensen voor ons hadden weggewerkt, dik twee uur verder in de volgende wachtruimte. De afspraak bleek puur een toegangskaartje tot het heilige der heilige te zijn en veel meer betekende dat niet, want daarna mag je dus gewoon in de eindeloze rijen.

Daar zat ik dan in die hele volle wachtkamer waar niet veel verloop in leek, af en toe een handje mensen, en die zag ik dan via een andere deur weer terugkomen weer op zoek naar een plekje om te zitten. We zaten bijna 5 uur te wachten voordat ons vertelt werd dat de tramite, zoals zo’n handeling heet, niet afgerond kon worden. Ik was verbijsterd. In La Paz waar ik eerder een dergelijk proces doorlopen heb had ik een afspraak en 15 minuten later stond ik buiten, klaar, alles afgerond, geen gedoe, gewoon simpel, duidelijk, zelfde documenten, hopla! VIJFTIEN minuten en nu had ik VIJF uur in de wachtruimte gezeten en kreeg ik te horen dat het voor niets was?

Wat is het probleem? En deze ga je echt niet geloven: de handtekening op de factuur van de BMW dealer zit niet in hun systeem en er moet een onderzoek gedaan worden: extra kosten 344 MXN. En dat kan wel 15 dagen duren. WTF!!!! De handtekening van de verkoper…….verkopers komen en gaan, hebben ze werkelijk alle handtekeningen van alle verkopers ooit in het hele land in hun systeem??? Dat geloof je toch zelf niet?? Daarbij, dit bedrijf bestaat niet meer, het is opgeheven en BMW heeft een nieuw bedrijf geopend. Dus hoe gaan ze dat ooit verifiëren, de medewerkster stottert wat ongemakkelijk als ik haar daarmee confronteer en ik krijg er niet echt een antwoord uit. Maar ze gaan wat rondbellen blijkbaar……….??!!

Ik ben boos, geïrriteerd, dorstig, hongerig en knal van de pijn in mijn rug, degene die stoeltjes voor wachtruimtes heeft ontworpen moeten ze echt afschieten. Ik confronteer de mevrouw met het feit dat we dus alweer op kosten gejaagd worden voor een schimmige procedure en dat er nergens op de website iets over vermeld wordt. Eigenlijk zeg ik: jullie kloppen gewoon geld uit onze zak, en zo verstaat ze het ook. Ze is duidelijk boos. Zij maakt de wetten niet, ze voert ze uit, snauwt ze kortaf terug, en als ik de tramite wil afronden in Yucatan moet ik het geld betalen.

We sjokken met een vaag bonnetje naar de deur waarachter de loketten zijn, weer een wachtrij, maar deze gaat iets sneller, geld ontvangen kunnen ze rap in deze staat. We lopen weer terug naar de mevrouw met ons betalingsbewijs, we moeten wachten, want ze helpt iemand anders. Daarna wij weer. En ze vertelt hoe nu verder, want we zijn er nog niet. Zij gaan nu de handtekening proberen te verifiëren en wij moeten ondertussen nog een bedrag gaan betalen bij het loket (Wéér terug……$%#&#&@^%^@) voor de verificatie van het voertuig………nu ja, die kende ik wel, dat is een onderzoek of we geen openstaande boetes hebben ze noemen het hier alleen anders. Dat duurt 10 dagen. Maar zegt ze liefjes, als we dat nu doen is alles tegelijk klaar op 11 april. Ze wijst ons er nog even fijntjes op dat we geen motor mogen rijden, ook niet in de stad, want onze documenten zijn verlopen. En ik zeg poeslief: wij waren op tijd, ruim op tijd, maar de bijzondere regels van Yucatan hebben het proces ernstig vertraagd en nu nog meer, u maakt van uw probleem mijn probleem. Onverstoord ratelt ze door, als we dit bonnetje ook betaald hebben dan kunnen we op 11 april blablabla, we hoeven geen afspraak, we mogen gewoon in de rij (ik zucht) en dan moeten we nog een fysieke inspectie van de motor, en dan kan de tramite worden voortgezet.

Oh, zeg ik dus u weet al dat de verificatie gaat lukken? Ze gaat uit van een positieve uitslag, want anders kunnen we de tramite niet afronden in Yucatan en kunnen we de motor niet meer gebruiken, antwoord ze gladjes. En ik denk aan het eindeloze aanbod van valse facturen die ik op Facebook Marktplaats zag.

We moeten nog wel even 5 kopieën maken, maar dat kan buiten in de buitenwachtruimte. Zucht…….wat moeten we nu weer kopiëren? Nou die foute factuur die ze niet vertrouwen want die moet aan de nota geniet en nog wat spul wat ze allemaal al hebben. Arnan zegt helemaal niks meer, ik weet dat hij zover is dat als hij zijn mond opendoet er niet veel goeds meer uitkomt. Ik wring er een verontschuldiging uit, tenslotte beschuldigde ik haar bijna van corruptie. En we gaan weer naar het loketje van de kassier. Weer in de rij……..via het kopieer apparaat voor ene kopie van de afgekeurde factuur die nu als leidraad gaat dienen voor het onderzoek naar ons rijgedrag samen met de kopie van de tarjeta de circulacíon, ons kenteken, wat ook op de tarjeta staat moeten we handmatig op een papiertje schrijven, samen met onze naam.

Fijn wel zoiets……Inmiddels ben ik in totaal al dik 70 euro armer en ik heb nog helemaal niets……..helemaal niets……..gelukkig heb ik wel de tarjeta de circulacion achtergehouden en mijn nummerplaat niet afgegeven. Want ik ga natuurlijk gewoon motorrijden. Ik moet sowieso naar huis.

Hoe gaat dit verder? Ik heb geen idee, we hebben een donkerbruin vermoeden dat het gewoon een wassen neus is dat handtekeningen verhaal, maar dat zeggen we ook een beetje om onszelf te troosten en om niet aan het ergste te hoeven denken: dat we de tramite niet kunnen afronden. Want dan hebben we echt een probleem en ik denk dat ik dan de zee in loop en wegzwem van dit achterlijke land en deze imbeciele staat. Maar als we de 11de terugkomen, dan doen we ons dansje nog een keer langs alle loketten en dan krijgen we hopelijk ook die dag onze nieuwe tarjeta de circulacion en onze nummerplaat. Zo niet, dan moeten we nog een keer terugkomen, weer in die eindeloze rij, weer naar de betaalloketten om de ECHTE kosten te betalen die maar 700MXN en een beetje zijn en dan , dan……..hebben we onze documenten en kunnen we weer motorrijden zonder zorgen.