Over rituelen en constructiefouten

Het water van de douche is ijzig koud als ik er in alle vroegte onderstap. Ik huiver. Maar als ik eenmaal “door” ben is het goed te doen. Door een constructiefout in de bouw heb ik geen warm water in mijn huis. 

Op de 1 of andere manier werkt mijn boiler niet, er is geen druk, en hoewel de klusjes mannen er al een paar keer naar gekeken hebben en het soms herstelt lijkt voor een dagje, valt de druk telkens weer weg. ik gok op een afgeknepen leiding, mijn klusjes man blijft zeggen dat het lucht is. Maar hoe kan er nu lucht in een waterleiding komen? Want de boiler bevat geen lucht, volgens zijn zeggen.

Nu ja, na de laatste reparatiepoging heb ik het maar opgegeven. Als ik in de avond douche is 9 van de 10 keer het water lekker opgewarmd door de zon. Alleen in de ochtend is het afzien.

Ik kies dan ook vaak voor een bucket-shower.

Vroeger ging je in Nederland allemaal in hetzelfde badwater in de teil, althans, ik heb als Gen X daar nog wel vage herinneringen aan. Tot mijn vader een doucheslang kocht en op het balkon een douche fabriceerde. En daarna kwam er eindelijk een heuse badkamer in huis, met granieten vloer.

Ik vond dat badwater delen vies. als kind al. En toen ik in de Filipijnen het fenomeen bucket-shower leerde kennen vroeg ik me af waarom we in Nederland die smerige gewoonte hadden van dat gedeelde badwater. Waarom niet met een emmer water en een kommetje douchen? Een stuk schoner dan in het sopje van je broertjes te moeten plonzen.

Ik heb een ritueel in de ochtenden nu ik geen heet water heb. Ik had in de Filipijnen bij waterschaarste ook al zo’n ritueel, of als ik een huis huurde onder warm water. Want ik heb een broertje dood aan koud douchen.

Goed, het ritueel, ik ben een mens van rituelen, ik drink altijd eerst een kom koffie in de ochtend en terwijl de koffie loopt ruim ik de afwas op die stond af te druipen sinds de vorige avond. Als ik de koffie heb ingeschonken kook ik een grote pan water. als ik mijn koffie op heb, is de pan water vaak ook wel heet genoeg.

Die gaat in het teiltje, hetzelfde teiltje waar ik ook de was in doe, want ik was op de hand. En dan mengen met koud water tot de juiste temperatuur en dan begint mijn plonsbad: De bucket-shower. Met een kommetje gooi je water over je heen, eerst je haren, en die wassen dan uitspoelen en dan zeep je de rest van je lichaam in en dan afspoelen. Voordelen: wassen wordt een ritueel, een soort bezinning, een soort bewust reinigen, bijna hamam. En je verbruik veel minder water, want je kunt je prima wassen met 1 emmer vol. Of zoals in mijn geval een teiltje.

Toch heeft het niet mijn voorkeur, vandaar dat ik vanmorgen onder een koude douche stond. Dat gehannes met het warme water enzo. Hoewel ik meestal wel vasthoud aan mijn rituelen, omdat ze structuur geven in mijn verder behoorlijk chaotische onvoorspelbare leven, gooi ik soms de kont tegen de krib en heb ik er geen zin in en vervloek ik de slechte bouwkwaliteit van het gemiddelde Mexicaanse huis.

Zo loopt ook het water in mijn gootsteen niet in de afvoer, dus er staat altijd een plasje water en hetzelfde is in de douche. Mexicanen en waterpas bouwen is geen combinatie die logisch is, zoals in Nederland waterpas bouwen wel logisch is. Daarbij is de afwerking ook een drama, mijn kranen in de badkamer zitten ingemetseld in de tegels, dus als de klusjes mannen ze willen openmaken moeten ze eerst de tegels weghakken. Wie doet dat nu? Doe afdekdoppen zet je er toch NA het tegelen op?

Er is geen raam wat goed sluit, de deuren hangen scheef en menig huis wat ik bewoond heb wat nieuwbouw was was al voor de oplevering versleten. Ik sliep ooit in een nieuwbouwgebouw met beveiligde voordeur die je zo door de beveiliging heen duwde, en de aanrechtkastjes hingen schots en scheef en laden werkten niet.

Ik neem me altijd voor om, als ik ooit een huis laat bouwen ik met mijn neus bovenop de afwerking en details sta en iedereen een waterpas cadeau doe met een cursus waterpas bouwen.

Tot dan, mijn rituelen…….