Waarom ik niet meer op date ga in Mexico
Iemand vroeg laatst: Jeanette waarom date je niet, ga op zoek naar een leuke man joh! En ik dacht: dank je de koekoek, daar heb ik helemaal geen zin meer in. Daarbij ik ga steeds weer weg, dus dan ga ik alleen voor een scharrel?
Ik heb gedate hoor, echt wel, en ik heb een paar relaties gehad sinds ik in 2015 emigreerde. Daarvoor uiteraard ook, maar laten we het zo zeggen dat mijn mannenkeuze niet altijd even handig was, en als je dan in een andere cultuur gaat daten is dat nog eens uitvergroot.
Daarbij heb ik als grote handicap dat ik op het gebied van de liefde niet zo goed leer van mijn verleden zeg maar, van mijn fouten dus. Iets met een ezel en een steen. Ik had een geliefde in de Filipijnen, een vreselijk lieve jonge man met een hoop persoonlijke ballast. Hij was weduwnaar, arm, (lees: berooid en tot over zijn oren in de schulden). en vader van een zwaar gehandicapt kind.
Maar allemachtig wat hadden we het leuk samen als zijn familie niet liep te narren om geld.
Dat is een dingetje daar hé, je date de hele familie en de hele familie wil profiteren van de rijke blanke. En ze wilden niet accepteren dat ik zo arm was als een kerkrat, want het land wordt geregeeerd door het vooroordeel: buitenlanders zijn nu eenmaal rijk.
Het nekte uiteindelijk onze relatie, hij zat eeuwig in een spagaat tussen mij en die familie, en dat begon te wringen. Hij stal soms geld uit mijn portemonnee om van het gezeik thuis af te zijn zeg maar en ik deed dan of ik dat niet doorhad, gaf hem wat meer “zakgeld” zodat hij niet hoefde te jatten, kocht wat vaker eten voor zijn moeder, en toch bleef er geld verdwijnen uit mijn huis. Daarbij was hij soms zo in zijn hoofd bezig met de problemen thuis en met dat ge-sms van die familie, nu ja, lang verhaal kort, het ging niet meer. Einde oefening, hij had een echte rijke vrouw nodig en ik was dat niet, daarbij had ik geen zin in al die complicaties.
En ik vertrok toch, mooi dus, aju! Dat klinkt simpel, en dat was het ook, maar ook niet, want je weet nooit zeker of hij jou dan leuk vond of het idee van (dat lullige beetje) geld wat ik kon missen en zijn kant op schoof. En daarbij, je hecht toch aan elkaar. Er vielen wat tranen, er brak een hart, en toen vertrok het vliegtuig zeg maar, en werd het heel stil in het land van de duizenden eilanden.
Daten in Mexico
En toen kwam Mexico, tja, dan probeer je het weer eens een keer, zo’n vage halfbakken beslissing op een eenzame avond en Facebook dating was uitgevonden, en hopla, een Mexicaan die ook nog Engels sprak, dat was wel grappig. Man wat kunnen die kerels flirten, en wat een prachtige romantische praatjes. En wat gaat het dan snel over seks, en nog erger: wat kunnen ze liegen!
Ongelofelijk. De meesten hebben niet eens hun eigen foto, of een foto van jaren geleden, toen ze nog haar hadden en geen tieten en een bierbuik, en ze zijn allemaal getrouwd of in een relatie, of ze hangen in een grijs gebied van wel een partner hebben maar het nooit uitgemaakt hebben of gescheiden zijn. En dan woont zij nog in zijn huis, en hun kinderen ziet hij niet meer en hij woont bij zijn zwager en zijn gezin…….allemaal verwikkelingen waar ik echt niet op zit te wachten.
En geloof me, je leert al snel vragen: Ben je gescheiden door afstand of door de wet. En: “Heb je een leuk huis?”
Nu ja, twee keer geprobeerd, de eerste die Engels sprak verdenk ik ernstig van een zwaar gevalletje narcisme, maar volgens mij heeft elke Mexicaan dat in zijn genen zitten, ook de vrouwen. Maar deze was wel heel erg. Vreselijk lief, jaloers, bezitterig en vreselijk veel vriendinnen met wie hij allemaal seks had en die wisten dat ook allemaal van elkaar, alleen ik wist het niet, ik kwam er pas achter na drie maanden terwijl hij vol hield dat ik de enigste in zijn leven was en dat wij een monogame relatie hadden. Brrr…..de gluiperd, en domme domme ik!!
En daarna nog een keer een, totaal ander type, trots, sprak geen woord Engels, en weigerde dat ook, zo jaloers man, vreselijk, verstikkend gewoon. En zo bezitterig, als ik niet binnen een seconde terug smsde had ik 100 gemiste oproepen en evenzoveel sms-jes. Handig als je op de motor zit en je telefoon explodeert in je broekzak. Ik herinner me een keer dat we in een lift stonden en er stapte een man in en die groette mij, en negeerde hem, woest was hij, hij heeft er een uur over lopen zaniken dat hij hem op zijn bek had moeten timmeren.
Toen ik het contact verbrak, temeer ook omdat hij erg traditioneel was, en die opvliegende woede liet zien, geloof me, er waren momenten dat mijn onderbuik schreeuwde: en nu gaat hij je slaan, toen ik het contact verbrak dus, heeft hij me nog weken lang gestalkt. Hij woonde bijna op de stoeprand voor het huis op sommige dagen. En maar janken en zeuren. En drama, echt hoor, ongehoord! mijn huisbaas toendertijd heeft gedreigd naar hem de politie te bellen. Ik was blij dat ik op een motorreis vertrok.
Nu ja, niet mijn ding dus, dat daten, een tijd terug zag ik dat ik mijn profiel nog niet eens had weggehaald van dat Facebook dating, ik had dikke 100 likes, ik heb er doorheen geflipperd, ik kon op date met Pluto, de Paus, Tweety, De Maagd Maria, een zooitje koters met slagroom op hun neus, 3 koeien, een hok vol kalkoenen en 3 auto’s, ik denk wel 20 blikjes bier, en een bende mannetjes van amper 120 cm en dan de rest…….zo makkelijk om naar links te swipen hier.
En al die likes, ze doen geen bek open, want als je dan denkt….goh…..die is wel grappig, en je begint een gesprek, hoor je niks terug, En andersom ook, ik word nog regelmatig gebeld door mannen die wel de Whatsapp hebben gehaald zeg maar, en die dan vervolgens stilvallen en 1x per jaar zomaar op een dag bellen en dan zijn ze weer een tijdje stil. Ik laat ze vaak bellen, ik neem niet eens meer op. De gesprekken gaan nergens over, lees maar:
Hola
Hola, janet?
Si
como estas, amor?
bien y tu?
bien gracias a dios, que haces corazon?
nada mucho, y tu?
relajando (ze zijn altijd aan het relaxen, lees: vervelen zich te pletter, als ze je bellen)
donde estas güey? (dat is de zin waarop het hangt, waar ben je…..hopelijk in de buurt dan kunnen we n**ken!)
Ik: in X
Orale…….que padre…… (te ver weg dus…….hahahahaha)
en dan valt het stil en soms is dan opeens de verbinding weg.
Ik ben duidelijk niet boeiend genoeg om een gesprek mee te voeren op een regelmatigere basis van 1x per jaar. Aju dan.
Mexico en seks
Dit land drijft op seks, elke straathoek, elk sociaal medium, elke chat app heeft groepen waar mensen elkaar zoeken voor “ff snel”. getrouwd, ongetrouwd, trio’s, half omgebouwd, nog niet omgebouwd, dominant, slaaf, groepen, je kan het zo gek niet bedenken of je kunt het gratis krijgen via Telegram, Whatsapp en zelfs Facebook groepen. Dus waarom zou je een relatie beginnen, denken die mannen, als ik gratis een wip kan hebben om de hoek, of even naar een sekshotel kan?
Die zijn er ook in overvloed, sekshotels, van super ranzig smerig, tot super sjiek. Van 50 peso voor een kamer tot 200 peso voor een kamer voor twee of drie uurtjes. Allemaal herkenbaar aan de overduidelijke naam, Casa de Amor, Amor Clandistino, Tu Secreto, enz. Op de menukaart voor roomservice staan naast snacks ook glijmiddel, condooms en dildo’s. En er is een servicegang achter alle kamers langs met doorgeefluiken naar de kamer. Dan is er een discreet klopje, en hupla! Daar is je roze butt-plug, voor 150 peso in bruikleen.
Hoe ik dat weet? Nou ik heb een keer in Frontera in een omgebouwd sekshotel geslapen, dat was nu een gewoon hotel. Het voordeel van deze hotels is dat je allemaal onder je kamer of voor je kamer, een privé parking hebt met garagedeur (de ranzige hebben een goedkoop gordijn) En dat was wel fijn om even aan de motor te klussen, lekker overdekt, en lekker privé. daarbij was het ook een goedkoop hotel, terwijl de kamers luxe waren en groot. Maar de “menu-kaart” voor roomservice lag er nog, en het luik was er nog, alleen het betalen ging niet meer anoniem swipe in een pin, maar aan de balie met een mens en met gewoon echt inchecken zeg maar.
Daten, het is in dit land zeker niets voor mij. Ik kan niet tegen het gelieg, ik gegrijp geen ene f*ck van de dating-cultuur hier en de drie keer dat ik seks heb gehad had ik het gevoel dat ik in een porno film zat. De mannen hier gaan vooral voor hun eigen gerief en er is weinig plezier aan te beleven. En als je in een land woont waar de gemiddelde man bij het woord intimiteit gelijk aan n**ken denkt, tja……dan zit ik toch op een andere golflengte zeg maar.
Dus ik date niet, daarbij moet ik elke keer alles betalen, want ook hier ben ik de rijke blanke, en dat verhaal van die arme kerkrat geloven ze niet. Dus de rekening blijft net zo lang op tafel liggen tot ik hem oppak, en die ene keer dat ik dacht bij zo’n smurf: man je lijkt niet eens op je foto!! en kwaad wilde weglopen omdat hij bekende dat hij een foto van zijn broer had gebruikt, (ik zweer je, dat moet een half broer geweest zijn! echt-niet-dezelfde-genen), riep hij me na dat hij geen geld had en of ik bij de kassa even wilde afrekenen.
Hoe gênant wil je daten?
