blauwe lucht, wit strand, dode tak, op de voorgrond een opengeslagen boek
Dagboek van een zwerfziel

2. De keuzes die je maakt

Het is te warm om ook maar een arm op te tillen, toch hijs ik de warme laptop op schoot terwijl ik achteroverleun in en berg kussens en begin te typen. Ook niet goed over nagedacht. Want wat ga ik schrijven? En met wel doel?

Kijk, dat hele verhaal van weglopen van mijn verplichtingen en schulden dat is afgerond. Afgewikkeld, het duurde wel een paar jaar, maar eigenlijk was het nog snel. Drie jaar na mijn vertrek kwam de verlossende brief dat alle schulden waren afgelost door de Nationale Hypotheek Garantie, want daar kwam ik gewoon voor in aanmerking. Ondanks dat ik twee woekerpolissen had vanwaar 1 zonder Nationale Hypotheekgarantie. Ik had dus niet in paniek te hoeven weglopen. En ik had gewoon mijzelf kunnen blijven, zonder van. het internet te verdwijnen, zonder al die voorbereidingen.

Bleef wel over dat ik ook vluchtte voor dakloosheid. Want toen, in 2015, was er ook al een woning tekort en waren de wachttijden ook al ellenlang, en ik stond met de zekerheid van een koophuis niet eens ingeschreven. En de regelgeving voor voorrang en urgentie was allang opgeheven. Dus op de vlucht voor dakloosheid.

Soms zegt een klein stemmetje in mijn achterhoofd: en misschien wel voor de restschuld, want ze waren in die tijd niet meer zo happig op inlossen van schulden bij de nationale Hypotheekgarantie de kranten stonden vol met berichten daarover. Want “de pot raakte leeg”. Met die berichten, en de wetenschap dat de criteria vele malen strenger geworden waren omdat er zoveel gedwongen verkopen waren door de economische crisis.
Dus misschien hebben ze de schuld wel ingelost omdat ik niet te vinden was. En omdat ik in mijn schaarse mails naar de pisnijdige hypotheekverstrekker en de zo op het oog betrokken rechtspersoon die mij in Nederland vertegenwoordigde, aangaf dat ik geen cent te makken had en ergens ver weg uit mijn rugtas leefde.

Ik zal het nooit weten, dat is ook niet meer belangrijk om te weten. Belangrijker is de opluchting die ik voelde toen dat het afgelopen was. Want voor iemand die altijd tussen de lijntjes kleurt en die nog nooit een boete had gehad in haar leven, of een betalingsachterstand, die altijd zorgde dat haar fietslichtje werkte, voor die iemand was het heel ingrijpend om zomaar weg te lopen van verplichtingen.

Toen de brief kwam heb ik hem wegstopte in de cloud, er stond immers: goed bewaren. En toen ik wegdraaide van mijn laptop, pas toen brak de zon echt door op mijn tropische eiland en in mijn kleine nederige strandhuisje.
De zucht van opluchting die ik deed deed de palmbomen even harder wuiven in de zachte warme zeebries.

En al die beslissingen die ik had genomen en keuzes die ik had gemaakt, veranderden opeens van nuance. Want ik ronde een fase af. En wat dan nu? Wat ga ik nu doen? En opeens stond ik mijzelf toe wel te genieten van het witte zand onder mijn voeten en de blauwe zee, en de prachtige schelpen die ik elke dag vond. Maar opeens vond ik mijzelf doelloos. Zonder plan. Want het plan wat ik had was af. Zomaar opeens. Ik was niet langer op de vlucht, ik hoefde niet meer achterom te kijken of na te denken over een mogelijke aflossingsregeling, of schuldeisers die zomaar het strand op kwamen lopen. Ik had opeens helemaal geen doel meer.

Tijd voor een nieuw doel, een nieuw plan, tijd voor meer zelfvertrouwen en tijd voor genieten. Want als er iets was wat ik maar mondjesmaat kon doen onder mijn schuldgevoel was genieten. Ik was namelijk niet vertrokken voor een nieuwe bestemming, ik was weggelopen voor problemen die ik niet overzag.

Tijd om aan mijzelf te werken!

__________________________

Je las hoofdstuk 2 van mijn boek, ik ben in 2025 10 jaar weg uit Nederland, en ik leef dan al 10 jaar als nomade, terwijl ik online geld verdien, Ik ben geboren in 1961, ik reis op de motor over de wereld, momenteel reis ik alweer een tijdje door Mexico.

Een mooi moment om een boek te gaan schrijven over de afgelopen 10 jaar, en de toekomst.

Ik ga het boek denk ik niet verkopen, ik publiceer het hier, in stukjes, als je het leuk vind mag je een bijdrage doen, als je meer dan 5 euro doneert kun je een kleine attentie downloaden. Ik gebruik het geld om te sparen, ik heb een enorm pensioengat en wordt door een vreemde wet gekort op mijn AOW.

Als je op de afbeelding klikt ga je naar mijn andere website en daar kun je een bedrag kiezen en veilig afrekenen. Dank je wel voor de moeite en je bijdrage!

Donatie afbeelding kleurrijke tekst Thank you.
Dank je wel voor je bijdrage!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Begin te lezen bij hoofdstuk 1

blauwe lucht, wit strand, dode tak, op de voorgrond een opengeslagen boek

1. Ik ben geen persoon van confrontaties

Ik ben niet echt een persoon van confrontaties. En problemen ga ik graag uit de weg. Toen ik in 2015 ...
error: Sorry!!