Ik ben een beetje de weg kwijt

Het gaat niet zo lekker de laatste maanden, eigenlijk vanaf het moment dat ik in Merida in een huurhuis kroop is het mis in mijn bovenkamer. Ik heb altijd wat stress van al die bureaucratische rompslomp die moet gebeuren maar deze keer lijkt het meer te zijn dan alleen de lange rijen bij een vaak onwillende overheid die me dwars zitten. 

Het huis is best prettig, dat is het niet, ik vind het fijn om overdekt te parkeren en een aparte slaapkamer te hebben na de reeks eindeloze studio’s en hotelkamers. Nu mijn douche weer gefixt is en ik weer lekker kan douchen enzo is het bijna perfect.

Maar het gebouw is vreselijk, veel te gehorig en mijn buren zijn niet de meest stille mensen. Het is soms net of ik in een ghetto woon zo gehorig is het en zo smerig in de openbare ruimtes. Voor mij is dat allemaal een druppeltje, zo van drup, drup, drup, drup……..

Het chaotische verkeer in deze overvolle stad, dik een uur rijden voor je een beetje bij een strand bent wat niet eens mooi is, de herrie in het gebouw, de eindeloze papierwinkel, de soms oeverloze taalbarrière, want in Yucatan nog meer dan in de rest van Mexico is er een eigen taaltje vermengd met het Spaans wat voor enorme spraakverwarringen zorgt.

drup, drup, drup…….

Uit eten is een drama aan het worden, elk restaurant heeft dezelfde menukaart, er is amper keuze, tenzij je honderden euro’s (omgerekend) wilt betalen voor een maaltijd. Het eten is vaak ronduit slecht, zenen in het taaie en vette vlees, de vis is vaak gerookt omdat hij dan langer houdbaar is en gerookte vis op de gril is helemaal niet te vreten vind ik. Hoewel menig Mexicaan het vrolijk weg kauwt, steeds minder eten op je bord voor steeds meer geld, minder service en meer smeer in de restaurants. Maar vooral het gebrek aan diversiteit is wat me tegen staat en de achterlijk hoge prijzen hier in Yucatan, het is ronduit bizar!

drup, drup, drup……..

De eindeloze rijen mensen bij overheidsloketten en banken. Dat is overal in Mexico zo, maar hier lijkt het super erg. Soms wel 3x om het blok en het loket gaat gewoon om 13.00 uur dicht ook al moet het open zijn tot 15.00 uur. Als ik dan terug denk aan het georganiseerde Baja California Sur, waar je nooit langer dan 15 minuten in een overheidsgebouw doorbracht, altijd vriendelijk personeel trof, geen corruptie en doelmatig (vaak digitaal) je zaken kon afhandelen, ben ik hier bijna teruggegooid in de pre-historie. En de corruptie viert hoogtij in deze staat. Het is echt ongelofelijk hoe corrupt alles en iedereen hier is. Er staat nog net geen bordje op het loket van: als je maar extra geld schuift regelen we het, zo niet dan ga je maar terug in de rij.

drup, drup, drup…….

Het klimaat, er lijkt maar geen einde aan de koufronten te komen. En de ene dag loop je met een jas aan en sokken omdat het zo koud is en de volgende dag weet je van gekkigheid niet wat je moet uittrekken omdat het zo heet is, soms is het temperatuurverschil binnen 24 uur wel 20ºC. Hoezo lekker in de tropen en mijn tropendroom??

drup, drup, drup……

En dan de mensen hier, nukkig, kortaangebonden, in het verkeer ook: toeteren maar niet afremmen. Zelfingenomen zijn ze en zo overtuigd van hun eigen gelijk en dat zij het beste deel van Mexico zijn, om te kotsen gewoon. Als je een vriendelijk gezicht tegenkomt dan vertellen ze er altijd bij dat ze niet uit Yucatan komen, nou dat blijkt wel, want ze praten met je. De rest negeert alles en iedereen en leeft alsof hij/zij alleen op aarde is en de koning van de wereld is. Ook achter die overheidsloketten dus, als je een vraag hebt wuiven ze je weg en is de volgende al aan de buurt.

drup, drup, drup……..

Ik mis de Filipijnen, Ik mis het eten daar, mijn leven op het strand, ik mis de wuivende palmen, de verse kokosnoten voor een dubbeltje en de Bohol Zee, ik mis de vrolijke vriendelijke mensen, ik mis………

Ik besef dat het een vals sentiment is, want ik ging daar weg vanwege de falende infrastructuur, de constante problemen met water en elektra, de 24/7 herrie van karaoke, en de schurftige honden, en de vuilnishopen die overal waren. Maar nu, voor nu mis ik het.

Ik mis het schelpen zoeken op het strand, ik mis banana cue eten langs de weg en de Puso rijst, en de barbecue stokjes, ik mis de groene berghellingen, ik mis de zee met zijn heldere water en de koraalriffen, het witte fijne zand onder mijn voeten. Ik mis eten in een eatery en al die kleine schaaltjes met hapjes op tafel hebben, de steentjes uit de rijst zoeken voor je gaat eten, ik mis de variëteit aan eten en eethuisjes, ik mis het werken in een resort met een banana-shake en je voeten in het zand. God zeg, moet je in Mexico proberen een resort binnen te lopen. De bewaking krijgt een rolberoerte.

En ik weet wel, ik mis dat omdat het hier even niet lekker loopt, omdat ik in een soort van politie staat woon met overal camera’s en omdat dit land hard op weg is een socialistische (wel heel humane) samenleving te worden, maar wij buitenlanders plukken daar geen vruchten van. Ik mis het vanwege alle verkeerde redenen, dat weet ik wel………

Maar in mijn hoofd ben ik even de weg kwijt.

Wellicht is het de 7-year itch, veel expats klagen er over, je hebt een itch na een jaar of 2-3 na je vertrek naar het buitenland en dan met 7 jaar weer eentje. Daarna lijkt het allemaal wat te kalmeren. En omdat ik natuurlijk geen standaard expat ben, heb ik die itch misschien ietsje anders en misschien wat uitgebreider. Het zou zomaar kunnen dat ik er last van heb.

Al het gezeik in de wereld helpt natuurlijk ook niet mee. Het is natuurlijk een beetje een ver van mijn bed show, want Mexico lijkt weinig hinder te ondervinden van al dat gedoe in de wereld, en volgens de president is het land nu zo ver dat het onafhankelijk van andere landen kan functioneren als het gaat om voedsel, energie en medicijnen en andere troep, maar toch, je leest er wel over.

Wordt het nu wel oorlog of niet? Is er nu recessie of niet? En waarom zit Biden overal met bommen te smijten, kan die man nog wel beredeneren wat zijn baan is als hij niet eens het trapje van het podium kan vinden of de deur naar zijn werkkamer? En hoe gaan de verkiezingen, bijna elk land heeft dit jaar wel verkiezingen, ook Mexico, en Morena gaat weer winnen, het is al een gelopen race denk ik. Maar wat doet mijn Staat als hier een Morena gouverneur komt? En de PAN en PRI het veld moeten ruimen met al hun fijne hoofden van diensten, en privé politie korps? Krijgen we dan ook oorlog? Of zakt die gouverneur ook weg in de zee van corruptie? Of blijven we in de greep van de tegenpartij en daarmee 1 van de weinige staten die niet bij Morena horen?

drup, drup, drup………

En dan heb ik het nog niet eens over mijn haar gehad en dat ik geen fatsoenlijke kapper kan vinden hierzo…….

Man, ik ben zo de weg kwijt………