Ik ben lui

Als ik die drie woorden intyp op Google vind ik van alles om van de luiheid af te komen. Bijzonder, is lui zijn niet toegestaan? Het is contraproductief zeggen sommige websites. En ik denk: maar ik leef buiten de prestatie-maatschappij, dus wat betekent luiheid voor mij persoonlijk? En waarom typte ik vanmorgen die woorden in in de zoekmachine?

Ik ben een intuïtief schrijver. Jarenlang deed ik elke morgen als een brave “The-Artis-Way”-volger mijn morning pages en schreef ik vanuit mijn onderbuik. Inmiddels is dat opgegaan in puur dagboek schrijven, en niet meer zoals vroeger zeg maar, dat ik ging zitten en schreef over wat naar boven borrelde. Ik ben wel uitgewroet daar achter mijn navel. Maar ik ben wel nog steeds een intuïtief schrijver. Ik kan maanden broeden op een idee, maar als “het niet goed voelt” kan ik wel gaan schrijven, maar dan bak ik er niks van, raak ik gefrustreerd en komt het nooit meer goed. Als ik wacht tot het “rijp” is en dus de juiste woorden naar bovenkomen dan pas ben ik productief. En daartussen in ben ik gewoon lui. Een soort broedse kip zeg maar met een ei wat maar niet wil uitkomen.

Maar waarom ik nu vanmorgen in de zoekbalk die drie woorden typte? Geen idee, het was een totaal ondoordachte, impulsieve handeling.

Ik browse wat door de artikelen die naar boven komen en schrik een beetje wat ik lees, ik krijg er bijna een schuldgevoel van, want “Foei ikke, dat ik lui ben!! Lui betekent volgens 1 coach zelfs

• Gemakzuchtig
• Traag
• Vadsig (volgens mij is dat gewoon een synoniem van lui)
• Lusteloos
• Sloom en loom, okay, die herken ik wel, maar dat is door de intense hitte, de gevoelstemperatuur is momenteel 50ºC dan wil je wel sloom en loom zijn, al was het maar uit lijfsbehoud.

Maar lusteloos, traag? Gadverdamme nee zeg, dat ben ik niet. Dat klinkt naar. Gemakzuchtig wel. Dat ben ik wel, zo van: waarom werken? Het geld komt toch wel binnen. Dat maakt je een beetje gemakzuchtig, en ergens in mijn achterhoofd klinkt dat een stemmetje wat zegt: hoogmoed komt voor de val! Dus ik werk wel door, maar ik heb mijn tempo wel heel erg aangepast. Ik kan ook niet veel meer werken als het gaat om schrijven. Met een webshop met dik 40 artikelen over Emigratie en Reizen en Werken en Verdwijnen uit het Systeem, en een lange populaire landenlijst heb ik elk onderwerp wel behandelt, min of meer, er broeden er nog een paar, een soort van publiekstrekkers zeg maar, maar dat komt wel. Het hoeft niet meer op 110% zeg maar.

Ben ik dan gemakzuchtig? Nee, ook niet, ik heb gewoon mijn tempo aangepast, aan de huidige fase in mijn leven en mijn werk.

Waarom ervaar ik dat dan als “lui zijn”?

Misschien omdat ik vanmorgen de badkamer zag die wel een sopje kan gebruiken? Of omdat de koelkast schoongemaakt moet worden? En daar heb ik geen in in.

In mijn leven en emotionele wereld zijn dingen nooit zo zwart wit, ik zou dat wel willen, maar ik heb meer kleuren in mijn palet dan zwart en wit en dat maakt mijzelf begrijpen soms wel lastig. Zo begon ik van de week aan een concept boek: 10 jaar later. geïnspireerd door een opborrelende gedachte: weet ik nu eigenlijk wel wat ik wil met mijn leven? Nee, dat weet ik niet. Maar is het belangrijk dan om er over na te denken? Daarin ben ik niet lui, ik denk er best veel over na. In deze veranderende wereld die zo onrustig is en waar geld en registratieplicht steeds meer de overhand nemen en de overheid steeds meer grip op mensen wil hebben,  (iemand onlangs nog ingelogd op “mijn Overheid”??) moet je wellicht wel nadenken over de toekomst en een soort van “Plan B” hebben.

Maar wat is dan mijn “plan B”? Nou, daar ben ik lui! Ik kan niet beslissen. Ik wil van alles maar ik heb alleen maar geromantiseerde ideeën in mijn hoofd, en ik weet dat de praktijk van al die leuke zelfvoorzienende huisjes op afgelegen plekken diep in de jungle helmaal niet zo fantastisch zijn als dat al die mensen op YouTube willen doen geloven. En wonen in een camper is dat nu wel het slimste “plan B” in een wereld waar fossiele brandstof bovenaan het lijstje verboden vruchten begint te raken?

Tien jaar later, zo heet dus het concept van een nieuw boek over mijn leven in wording. Een boek zoals ik ben: van de hak op de tak. Een boek zoals ik schrijf, intuïtief. maar ik ben lui, en na twee hoofdstukken staat het op mijn bureaublad en ben ik de vibe kwijt. En als ik het in mijn beruchte mapje met “werk” gooi, dan komt het nooit af, want daarin staan nog drie concept boeken.

Voor mij is lui zijn niet per definitie fout of contraproductief. Lui zijn is ook: bijtrekken, herstellen, uitrusten in een veel te drukke wereld, lui zijn is ook luisteren naar je hoofd, je hart en vooral je lijf. En lui zijn is weer contact leggen met jezelf, je innerlijke kind, je onderbuik.

En ik wens zeker niet vadsig genoemd te worden als ik een luie bui heb, dan moet ik aan het dikke varken denken wat bij mijn boerderij tante vroeger zacht tevreden lag te knorren in de blubber van zijn hok, wachtend op de volgende maaltijd. Vetgemest, volgevreten, zonder ook maar een spier te vertrekken. Dat is vadsig in mijn beleving.

Oplossingen tegen lui zijn

Nou hier is eigenlijk het blog wel af, maar voor die mensen die zochten naar oplossingen om van hun luiheid af te komen schrijf ik nog even verder.

Ik persoonlijk zou meer marketing kunnen doen, actief op sociale media kunnen rondrennen met vrolijke posts en lokkertjes, interactie met onzichtbare mensen kunnen hebben, in de hoop dat mijn omzet stijgt. Dat zou ik kunnen doen, en daar zijn al die stappenplannen, Wikihow pagina’s en 15 tips wel handig voor wellicht, om die luiheid van me af te schudden. Want hoogmoed over succes komt voor de val natuurlijk. Alhoewel………wie wil er nu

• redelijke doelen stellen? WTF is dat trouwens? Een redelijk doel? je stelt een doel wat je moet halen, ja toch, je gaat toch niet eerst zitten muggenziften welke doelen redelijk zijn? Stel een doel en doe het. Of niet zoals ik en omarm je lui zijn lekker voor even en geniet van het nietsdoen, dat kan ook een doel zijn. Als het einde maar in zicht komt ooit.
• iets kleins bereiken. Zo zeg dat staat haaks op Ivan Turgenev’s uitspraak ” we zitten in de modder maar reiken naar de sterren”! nooit gaan voor iets kleins lieve lezer.  Altijd gaan voor grootsheid, pracht, praal, en soms zit dat verborgen in iets kleins, zoals een vlinder op een bloem zien op je wandeling, of een schelp vinden op het strand. Of de glimlach op het gezicht van de bedelaar die jij geld geeft. Of de smaak van je ijsje. Ook met persoonlijke doelen: wat voor nut heeft het om tevreden te zijn dat je de plee hebt geboend? Wees blij dat je een plee hebt! Nee serieus,  ga voor grote dingen, niet 1 blokje om, maar de halve stad door en omhoog kijken en nieuwe dingen ontdekken, en ga wel beginnen met dat schilderij of dat boek, of ……..maar niet iets kleins…….trouwens, als je echt chronisch lui bent is zelfs het besluit om iets te gaan doen al groots! Je kunt het! Durf je dromen waar te maken!
• de Pomodoro techniek toepassen (braak!!) 25 minuten iets doen, en dan 3-5 minuten een pauze nemen. Want dan plaats je je luiheid in quarantaine, nou we hebben wel genoeg in quarantaine gezeten niet dan? Time management is okay, dat kan helpen bij het bestrijden van ondoelmatigheid, en ineffectief zijn, maar niet tegen luiheid. Luiheid eindigen begint soms simpelweg met je nest uit te komen en een douche te nemen. Met opstaan en iets gaan doen. Of je er nu zin in hebt of niet. Zelfdiscipline.
• je ontsnappingsroutes herkennen en sluiten. Hahahaha, nou die pauze van 5 minuten uit de vorige tip kan voor mij een prima ontsnappingsroute zijn hoor, aandacht afgeleid…..doei! Beetje tegenstrijdig. Je moet geen uitstelgedrag hebben, dat klopt, maar dat is natuurlijk iets anders dan ontsnappingsroutes.
• je gevoel van perfectie minimaliseren…..okay ik haak absoluut af nu. En ik ben pas bij tip 5, ga ff je gevoel van perfectie minimaliseren joh, praat over een ontsnappingsroute zeg!! lekker de hele dag op de bank nadenken over waarom je zo perfectionistisch bent. Niet doen, dat komt later wel, als je weer aan de slag bent met iets. Trouwens, ik ken weinig luie perfectionisten.
• jezelf belonen als je iets gedaan hebt. Ja, die is wel leuk, maar wel een beetje old skool, zo van “geef pootje, geef pootje, brave hond, hier is een koekje”. Maar beloningen kunnen werken, als je de plee hebt geboend mag je daarna best naar de stad om iets leuks te doen voor of met jezelf, maar maak dat dan dus wel een beloning waar je ook iets voor moet doen, de deur uitgaan bijvoorbeeld, anders hang je in no time weer op de bank.
• een partner zoeken om daarmee samen niet lui te zijn. Fijn advies in deze wereld waarin mensen steeds eenzamer zijn, gadsamme zeg……leer op eigen benen staan en durf dingen alleen te doen, als alleen zijn de onderliggende reden is voor je luiheid dan heb je een heel ander issue wat je moet aanpakken in je leven! Misschien heb je dan een coach nodig om zelfstandig te leren zijn binnen dat eenzaamheidsgevoel.
• zichzelf omringen met gemotiveerde mensen, zie hierboven, motivatie moet in jezelf zitten en daarvoor moet je niet op anderen leunen. En meer ga ik niet eens wat over schrijven.
• awareness alarmen instellen, een soort tikkende klok die op een willekeurig moment af gaat zodat je dan even de tijd kunt nemen om na te denken over wat je doet. Maar je doet niks!! Want je hangt lui op de bank……grappig is wel dat op die website die tip gevolgd wordt door een reclameblok…….over awareness alarm gesproken. Misschien komt luiheid wel omdat je teveel in je hoofd zit, en te weinig van je kont afkomt. Gewoon opstaan en ergens beginnen, zet het kopje of het glas wat voor je staat op tafel maar in de keuken en als je daar bent, was het gelijk af. Zo, eerste stap gezet, hoef je niet over na te denken.
• een spelletje maken van je taken, want mensen houden van spelletjes vind deze coach. Nou, ik ben al die spelletjes juist wel zat, dus laat ik nu gewoon eens reeel aan de slag gaan met mijzelf, in mijn huis en mijn omgeving en geen high score proberen te halen uit het ramen lappen of boodschappen doen, maar gewoon genieten van wat ik aan het doen ben, daar op dat moment. Zonder net te doen of ik live in Candy Crush zit. Ik ben geen 4, ik ben een volwassen mens.
• je luiheid afbakenen met productieve momenten (dat zijn alle voorgaande tips ook al meneer, dus WTF?), zijn luiheid omarmen (Ja, maar………huh?) zijn persoonlijke dagritme doorbreken (ehm, ja daar kwam ik voor, mijn dagritme is lui zijn) de bron van luiheid leren kennen (dat ben ik zelf toch?)
• therapie bij deze coach……dat is de 15de tip, hmm….slim, acquisitie momentje………zoiets zou ik ook kunnen gaan doen op mijn website, maar

daar heb ik vandaan nog even geen zin in.

Misschien morgen.

Luiheid en zelfdiscipline daar zit hem de kneep denk ik, als ik weinig zelfdiscipline kan opbrengen verval ik in luiheid. En dus moet ik mijzelf gewoon een schop onder mijn kont geven, en niet zo zeuren, en niet nadenken over luiheid maar gewoon wat gaan doen. Al is het maar een blokje om.

Maar ook daar heb ik vandaag nog even geen zin in.

Misschien morgen.