De toekomst is niet grenzenloos

Sommige dagen maak ik me wel eens zorgen over de wereld waarbinnen ik rondreis. Zoals al die oorlogen en de inflatie, en het politiek geneuzel van sommige landen die denken dat ze eigenaar zijn van de aardbol inclusief de wereldeconomie. En dan verlang ik wel eens terug naar de dagen voor de globalisering en de snelle internetverbindingen, toen leek het leven toch een stuk minder complex dan nu.

De dagen dat vissers gewoon gingen vissen met houten bootjes en niet met mega trawlers in soms verboden wateren omdat anders de vis quota niet gehaald wordt, en de dagen dat regeringen nog goed zorgden voor hun eigen bevolking in plaats van de staatskas, en de winkeliers het nog voor het zeggen hadden in hun eigen winkel qua prijzen, en de boer de akker ploegde.

Je kan wel zeggen dat dat gezeik is, en dat ik nu zo’n “vroeger was alles beter”-type ben. Maar dat ben ik niet. Mensen die zich in mij verdiepen en bijvoorbeeld ook meelezen op Quora, weten dat ik vooral kritisch ben en vaak een heel ander wereldbeeld heb dan mening brave Nederlander die elke avond klaar zit voor het 8 uur journaal met een bakkie koffie. Ik zie een geheel, een groter geheel en dat wijkt af van het mainstream nieuws zeg maar.

Jaja, ik ben aanhanger van “The Narrative”. Niet aanhanger in de zin van me vastplakken op de snelweg of een Universiteit bezetten om mijn punt te maken, maar meer aanhanger van: Been there, seen that…….. before………die narrative.

Want ik lees ook over

• de Dustbowl in 1930,
• de woningnood in 1950,
• en ik herinner me de dringende nieuwsberichten over stervende bossen door zure regen in de jaren ’80
• en het gat in de ozonlaag in de jaren ’70,
• en de autoloze zondagen door de oliecrisis
• en wanneer begon de hongersnood in de Sahel ongeveer? Ik groeide er mee op, we hadden er zelfs sadistische grapjes over op school. (iets met broekriemen…….ik ben het “grapje” vergeten)
• En de oorlog in de Oekraïne, die begon in 2014 maar toen lag niemand er wakker van, waarom nu wel?

En ik denk dan: het is nog niet zo heel lang dat we echt statistisch bezig zijn, maar het lijkt wel alsof er gaten in de statistieken en in onze herinneringen zitten. Want waarom is het NU opeens allemaal zo vreselijk bijna op het randje van een overkill in het nieuws, en waarom worden wij doodgegooid met schuld over drinken door een rietje en een plastic zakje voor je tomaten, en plastic fles terwijl producenten dat gewoon blijven maken, en zelfs garnalen heen en weer vliegen over de wereld om te pellen voor de Nederlandse huishoudens?

Waarom zijn wij, vreselijk milieubewuste Nederlanders bezig met details zoals het lichtje op de TV en dat klote rietje in de horeca en pellen we niet gewoon onze eigen garnalen? Er zijn landen genoeg in de wereld waar je je garnaal ongepeld koopt, en zelf moet pellen, waarom wij niet? Dat zou al een slok op een borrel schelen hoor in de CO2 uitstoot als je zelf je garnaaltjes even pelt.

Maar ook de bemoeizucht van overheden en instanties in andere landen, met sancties, stiekeme staatsgrepen, vals nieuws, propaganda, het opleggen van hun wil, van hun maatstaven, van hun visie hoe het zou moeten zijn……….ik word er naar beroerd van. Het legt een tweedeling over de wereld, en het maakt mensen zo onverdraagzaam.

Oordelen en veroordelen lijkt meer een ding te worden van de toekomst dan saamhorigheid en authenticiteit. Waarom denken we steeds strikter in termen als “goed” en “fout” als het gaat om overheden en culturen? Waarom zien we niet in dat anders niet altijd persé ook verkeerd hoeft te zijn.
En waarom bemoeien we ons sowieso met anderen, met mensen die we helemaal niet kennen. En die we eigenlijk alleen maar op ons netvlies hebben gekregen omdat internet in ons leven kwam en massa-communicatie? Waarom zorgen we niet eerst voor onze eigen toko? Voordat we bij de verre buren, die helemaal geen buren zijn in hun maatschappelijk culturele soep gaan staan roeren met onze oerhollandse (of Amerikaanse) recepten?

Ik zie een wereld die steeds explosiever wordt, jongelui die opgroeien in een verdeelde wereld waar elke orde en gezag ontbreekt, die wars zijn van regels en verplichtingen en die denken dat geld maar eindeloos is. Die opgroeien in een wereld waar het normaal is dat overheden beloftes verbreken omwille van de begroting.

Zoals de pech-generatie, ik zag daar gisteren op YouTube een documentaire over. Schulden tot 90.000 euro, en niet kunnen afbetalen omdat de kosten van levensonderhoud zo achterlijk hoog zijn en niemand deze mensen die de toekomst zouden moeten hebben geleerd heeft kleine lettertjes te lezen en met geld om te gaan.

Ik kom ze soms tegen op mijn reizen, rugtasje, laptop vol stickers erin, en dan maar stoer leven met hun kop in het zand. Ik kwam ooit zo’n meisje tegen ergens in Z.O. Azië, in Kuala Lumpur geloof ik, ze was op een dag gewoon vertrokken, gestopt met betalen van haar zorgpremie, dikke studieschuld, gewoon weggelopen: Ja want ik wil de wereld zien voor ik aan het werk ga en ik wil mijzelf ontdekken. Da’s leuk meid, maar waar betaal je het van? Nou…..ja, daar bleef ze wat vaag over. Ik gok haar studiegeld……En ik zei: je weet dat je mega problemen krijgt omdat je niet officieel doorgegeven hebt dat je geëmigreerd bent hé? Ja maar ik ben pas 9 maanden uit Nederland weg……ja dat dus. Je hebt al 8 maanden betalingsachterstand van je zorgpremie……om maar wat te noemen. Ik moest niet zo vreselijk negatief doen……..ik werd stil. Het heeft geen nut om wijsheid te delen met mensen die zo zelfingenomen zijn. Dus dan leert ze het wel de harde manier. Ze was redelijk vals in haar feedback over mij.

Een maand of twee later kreeg ik een berichtje van haar, diep in de problemen, ze was haar paspoort verloren en wilde een nieuwe en nu blijkt dat ze geen paspoort meer krijgt, want ze heeft een overheidsschuld, wat moet ze nu doen? Dikke paniek.………tja……..moet die valse nare negatieve mevrouw je nu gratis gaan helpen ook nog?

Dit soort jongeren regeert straks ons land, bepaald onze toekomst, moet straks in het bedrijfsleven presteren, althans……..dat denk ik. Want zo gaat het al honderden jaren, alleen vroeger, in die tijd dat alles nog mooi en schoon was, hadden we een betere realiteitszin dan nu. Ik weet niet waardoor het komt, ik denk dat het komt door het internet en de verslaving, en subrealiteit die daar op je netvlies geprojecteerd wordt, maar het komt ook door wat er in de wereld gebeurd, met liegende overheden, stijgende kosten van levensonderhoud, het grote graaien, de wanhoop en het schuldgevoel wat dagelijks voor onze neus op de keukentafel ligt in de ochtendkrant……en al die andere dingen, zoals dreigende dienstplicht, milieurampen……..opwarming van de aarde……..

Maar dat lazen we in 1930 ook al, op veel kleinere schaal, maar het was er wel……….toen hadden we ook een migratie stroom………en vluchtelingen enzo en dreigde de wereld te vergaan als we niet veranderden. En in de jaren ’70 ook al.

Waarom is het dan nu allemaal zo verschrikkelijk uitvergroot en waarom is die bemoeizucht van andere landen met ander elanden zo hoog, en waarom……..??

Ikt ast in het duister, ik denk het wel te kunnen bevatten wat er aan de hand is maar dat klinkt zo….science fiction film achtig,, zo dystopisch, zo…..WEF-ferig.

Misschien is de aarde wel te klein geworden voor ons, we zijn inmiddels met hoeveel miljard op aarde? En we groeien onder de erfenis van de invloedssfeer van de katholieke kerk in de ontwikkelingslanden nog dagelijks, want foei condooms en welkom kindje, een zegen van God. Gaat heen en vermenigvuldigt uzelf……….tot we van de aarde afvallen omdat we met zoveel zijn.

En daarom dromen we van Mars, en maanwoningen en onze expansiedrift is grenzenloos……….

Maar de toekomst is niet grenzenloos………daar lijkt een timer opgezet te zijn door iemand.