Nieuwe telefoons, ik koop er altijd twee

Schreef ik in mijn vorige blog nog dat mijn budget wat krap begint te worden, toch besloot ik deze maand nieuwe telefoons te kopen. met nieuwe modellen in aantocht waren er leuke aanbiedingen. 

Na lang wikken en wegen of ik toch niet weer terug zou gaan naar een iPhone, heb ik besloten dat niet te doen. En ook het kamp van Samsung heb ik verlaten. Niet het kamp van Android. Helaas zit ik nog steeds in het steeds opdringeriger wordende pulletje van Google.

Ik had een Samsung en een Motorola, Samsung in de broekzak en Motorola als GPS telefoon. Maar na de laatste Samsung updates was ik steeds minder tevreden over het ding, hij zit vol bugs en “doet raar”. nu is hij ook al wat ouder. Ik geloof dat hij ruim 2 jaar oud is (Man, waar zijn de tijden dat je gewoon 10 jaar met je electronica kan doen!??), de GPS telefoon was nog ouder. Want dat is niet zo boeiend of die flitsend is, hij moet alleen maar de GPS App doen. Maar ook daar begon de batterij beperkingen te krijgen en steeds vaker sloot ik hem bij een dagtocht aan op een powerbank. Niet handig.

In Mexico is een goede telefoon kopen best wel lastig vind ik. Met de nieuwe regels om grijze import tegen te gaan zijn er telefoonmerken die hun telefoons blokkeren als ze vanuit Mexico geactiveerd worden. Je moet dus goed opletten dat je wel een telefoon koopt die aan de Mexicaanse Normen (NOM) voldoet en je doosje moet een sticker hebben met een NOM kwalificatie. Maar ook om andere redenen is een telefoon kopen in Mexico lastig, er is weinig middenklasse, het is of prut en goedkoop met merken waar ik nog nooit van gehoord heb, of de budget Samsungs enzo, of superduur en gelijk aan de andere kant van het spectrum. En er is weinig voorraad. En je mag bijna nooit iets uitproberen of vasthouden.

Dus ff lekker telefoon shoppen is er niet bij. Als je zo’n winkel inloopt dan zie je alleen van die goedkope merken, want dat is betaalbaar voor het gros van de bevolking. En brand-stores zijn al helemaal zeldzaam. Daarbij zijn de prijzen redelijk vrij, het is maar net wat de gek ervoor vraagt. En dan is er nog regio deblokkering, of nationaal, of internationaal (wederom: man! Waar zijn de dagen dat een telefoon kopen eenvoudig was!)

Ik vind de verregaande beperkingen van de telefoonmarkt frustrerend, in een wereld waar we zouden moeten genieten van de vooruitgang van digitalisering en technologie worden we meer en meer beperkt lijkt het wel en veel keuzevrijheid wordt ons ontnomen. Door tech-giganten, exportregels, en de abonnementen-gekte. Mar ook de registratie plicht. Als je in Mexico een sim kaart wilt aanschaffen moet je je vingerafdruk afgeven. WTF!! gelukkig kocht ik mijne voor deze wet ingevoerd werd!

Ik koos 2 Motorola’s aangezien de oude Motorola beter lijkt te werken dan de Samsung en ik Samsung met zijn gedram wel een beetje zat was. En geen iPhone, Sorry Apple, jullie zijn te duur aan het worden! Ik moet straks ook al een nieuwe laptop, dat is al genoeg geld wat jullie kant op gaat.

Een goedkope en een duurdere telefoon. Ze komen van Amazon via Estafeta, de lokale bezorgdienst, want in de winkel zijn ze niet leverbaar. Allebei modellen van vorig jaar. Eén als GPS en 1 voor in de broekzak. Dat we GPS en broekzak telefoon gescheiden houden heeft te maken met veiligheid. Als de telefoon van de motor gerausd wordt hebben ze niets van mij persoonlijk, alleen een goedkope telefoon met een bende routes.

En dan nu de hele heisa van activeren, installeren en opnieuw aanmelden. Wat een werk is dat. Eerst alles van Google en Facebook er af, of zoveel mogelijk, en deactiveren. We hosten onze eigen Clouddiensten en we synchroniseren alles via die dienst. Dus geen apps van Google want die zitten echt altijd in de weg. Via F-Droid download ik zoveel mogelijk advertentie vrije gratis apps, en de rest via de Google Play Store. En dan aanmelden bij alle apps. Ik ben nog lang niet klaar als ik dit blog typ, want de banken apps geven me altijd een beetje buikpijn. Ik weet wel, het is appeltje-eitje vaak. Maar ook daar weer: in de steeds digitalere wereld worden dingen steeds lastiger omdat er steeds meer achtergrond programma’s meekijken. Naar je IP adres, je locatie, je telefoontype, noem maar op, alles onder het mom van veiligheid. Maar het heeft weinig met veiligheid te maken en meer met profilering en vrijheidsbeperking.

Zo heb ik nog steeds Europese accounts voor Apple en Google, want als je die overzet naar het buitenland dan ben je al je aankopen kwijt. Waarom? Omdat de EU zoveel regels heeft dat het niet wereldwijd meer kan. Hoe stom is dat? En niet alle apps zijn in de Europese stores verkrijgbaar, waarom? Omdat de EU zulke hoge eisen stelt dat niet alles daar mag/kan. Dus bijvoorbeeld de app van een gemiddelde Mexicaanse bank zit niet in je Europese app store. En de elektra maatschappij (CFE) ook niet. En andersom is dat ook, als je een buitenlands (buiten Europa) Google account hebt ziet je Play Store er heel anders uit dan wanneer je een Europees Google Account hebt, of Apple account.

Anyway, iets wat leuk zou moeten zijn, en opwindend, omdat je lekker veel geld uitgeeft aan iets wat luxe en mooi is, is ingewikkeld en complex. En dat in een wereld die eigenlijk moet geloven dat digitalisering en technologie vooruitgang en vrijheid biedt.

Zal best wel werken mits je netjes in je hokje blijft zitten.