Wonen in Mexico

De uitdaging: de weg vinden in Merida Yucatan

Merida is net als alle andere steden in Mexico min of meer in vierkanten gebouwd. Je kunt hier letterlijk een blokje om lopen. 4x links af slaan en je staat weer voor je voordeur zeg maar. Toch is er 1 ding wezenlijk anders in Merida en dat is de weg vinden. 

Ik ga het proberen uit te leggen.

In Mexico hebben de meeste straten een nummer. De grote Avenida’s, vaak 4-6 rijbanen met een middenberm hebben namen. Meestal namen van belangrijke Mexicaanse mensen, zoals Alfredo V. Bonfil, Luis Donaldo Colosio, Benito Juaréz, enz. de daarop tussenwegen heten vaak naar Mexicaanse nationale dagen: 5 de Mayo, 16 de Septiembre, enz. Of zijn vernoemd naar andere steden en dorpen.
En alles daar weer binnen heeft een nummer en soms een aanduiding van noord of zuid. Beetje afhankelijk van de stadstructuur. Dus Calle 1, Calle 1 Sur of Calle 1 bis.

De meeste steden hebben wel hetzelfde systeem, hoewel sommigen er ook van afwijken en de nummering afschaffen en in de nieuwbouwwijken ook straatnamen gebruiken. Dat om verwarring te voorkomen. Verwarring zoals in Merida. Waar wel 20 x een Calle 10 is bijvoorbeeld.

Elke Barrio heeft namelijk dezelfde nummers.

Om dat nader uit te leggen moet ik uitleggen hoe de stedelijke structuur is. Elke stad heeft wijken, zogenaamde Barrio of Fraccionamiento, en soms zoals in Cancun heet dat Super Manzanas, en daarbinnen liggen weer Manzana. Je plakt er een “s” achter voor meervoud.

Dus in Cancun woonde ik in Super Manzana 32 en dan de straat. In Playa del Carmen woonde ik in in de wijk (Barrio) Zazil Ha, in Calle 44 nte (noord).

In La Paz, woonde ik in het dorp El Centenario, in Palo Amarillo. Het heette geen eens straat. En met Palo Amarillo hield het op, dus dan vermeld je de kruising met welke andere weg, en dan zoiets als rechts van de Telcel zendmast, of naast het gele huis.
Geloof me, pakketjes kwamen altijd aan.

In Merida heeft elke Barrio heeft een straat 20, en een straat 48 en weet ik veel welke nummers er allemaal dubbel zijn. En dat maakt het verwarrend.
Zo kun je in Centro wonen in Calle 20 en in Chuburna de Hidalgo, of in Nueva Chichén, en ook in Calle 20 wonen. En als Calle 20 door 2 Barrio’s gaat wordt het helemaal lastig.

Pakketjes en post komen in Merida niet vanzelfsprekend aan.

En bezoek en je Rappi bezorger met je warme hap, ook niet, want als je de Barrio er niet bij hebt, ben je nergens hier.
En je bent helemaal boekie zoek als de straat verspringt, dus je loopt op Calle 20, en dan opeens loop je op Calle 18, en Calle 20 is opeens twee straten verder op maar je bent inmiddels in een andere Barrio.

Snap je hem nog? Nee, ik ook niet.

Stel je stapt in een taxi,  dan zeg je niet de straat, maar je zegt eerst de wijk waar je naar toe wilt, dus bijvoorbeeld:

Taxichauffeur: A donde vamos?

jij noemt je wijk: Gran Santa Fé

dan gaat de taxichauffeur vast rijden,
en dan vervolg jij:

Calle 68……..maar Calle 68 in Gran Santa Fé bestaat ook met als toevoeging A t/m E, dus dat je moet wel duidelijk vermelden. dat kan zoveel verschillen als de ene of de andere kant van de wijk.

Laten wij naar Calle 68B gaan!
Om het voor de taxi chauffeur nog makkelijk te maken zeg je erbij

Calle 68B, entre Calle 19-B Diagonal y Avenida Gran Santa Fé (tussen Calle 19 en Avenida enz.)

Dan heeft de taxichauffeur enige richting waar op Calle 68B hij moet zijn. Want soms zijn die straten heel lang, zoals de mijne bijvoorbeeld, en ik woon bijna aan het einde dus dat is lang zoeken naar het goede huis. Als ik dan de aangrenzende straten noem, beperkt dat het zoekgebied tot maximaal 1 blok.

(en voor de nieuwsgierigen: als je dan hier klikt kun je zien waar dat is)

Vanaf het moment dat je in je wijk bent, wijs je het aan, zo van: dat grote huis met het hek, of vlak voorbij die vuilnisbakken daar, of bij die rode auto.

Zo vind je je weg in Merida, of in Mexico in het algemeen.

Bezorgers bellen vaak even als ze er zijn

Ik herinner me wel dat we dan on Playa del Carmen bij Domino’s pizza bestelden en dan zei ik erbij entre 35 nte y 40 nte. En dan stond de pizzabezorger steevast te schreeuwen op de hoek met Calle 35, en moest ik uit het raam roepen waar het was. Dus dan hang je tot aan je heupen uit het raam, en als je geluk hebt ziet hij je en dan komt hij naar je toe. En soms bellen ze je, en dan moet je naar buiten, dat zeg je dan: ik kom eraan, je ziet me zo. En dan wachten ze.

Gelukkig heb ik nu een duidelijk huisnummer, dus als ze bellen, zoals de mannen van het drinkwater, staan ze altijd al voor de deur en hoef ik alleen het hek open te doen. Maar de mannen van Fedex konden echt helemaal niks met al die pakketten met meubels van ons en hadden zoiets van: je komt het maar ophalen, we kunnen het niet vinden! Fedex heeft als beleid dat ze niet mogen bellen. Hoe suf is dat in een land als dit?

En daar sta je dan, te praten als brugman bij de balie dat je het toch echt bezorgd wilt hebben. Want daar betaal je voor.

Wat het allemaal nog lastiger maakt is dat veel van die wijken eenrichtingsverkeer hebben binnen de wijk. Alleen de grotere wegen zijn twee richtingen.
Dus ik woon bijvoorbeeld bijna in de supermarkt, volgens Google Maps is het maar 5 minuten lopen, maar ik ben er wel 15 minuten op de motor onderweg om de wijk uit te komen en dan de grote weg op, een afslag te kunnen vinden die me in de juiste zijstraat van de supermarkt brengt zodat ik een blokje kan omrijden. En terug doe ik er ruim 20 minuten over omdat ik via, via moet, want de grote weg naast mijn wijk heeft maar weinig afslagen mijn wijk in.

De weg vinden in Mexico is niet zo ingewikkeld, maar in Merida moest ik het laten uitleggen door een taxichauffeur. Ik was ooit totaal aan de verkeerde kant van de stad. En dan is het een duur taxi-ritje.