Dagboek van een zwerfziel

Waarom koos ik Merida?

Ik kreeg de vraag via Facebook, waarom koos ik voor Merida. En ik wist even geen antwoord. Want ik woon wel in Merida, maar koos ik er ook voor. De vraagsteller wekte ook de suggestie bij mij door de wijze waarop de vraag gesteld werd dat ik nu gesetteld ben. Maar ben ik dat? Is dit de plek waar ik me vestig?

Merida was niet mijn eerste keuze, dat was eigenlijk San Francisco de Campeche, dik 2 uur rijden van Merida vandaan, prachtig oud historisch centrum, goede voorzieningen en dus, lekker dicht bij Merida dus. Maar het lot besliste anders.

Dit was de eerste reis dat ik aan het einde nog geen huis op het oog had. Ik kon gewoon niets vinden. EN eigenlijk wist ik ook niet waar de reis zou eindigen, de route liep verder dan Merida, vandaar was er nog Chetumal, Mahahual, en Cancun gepland. Maar ik wilde niet in de dure staat Quintana Roo wonen. Geen zin meer in. En het strand daar, da’s prachtig maar dat ligt 5 maanden van het jaar, zo niet langer vol met Sargasso. En dan heb je er weinig aan. De andere maanden regent het, dan heb je er ook weinig aan.

Even was er het verlangen om de grens over te steken naar Belize, maar het Britse reisadvies, wat ik als betrouwbaarder beoordeel dan het Nederlandse wat soms maanden niet bijgewerkt word, gooide roet in het eten. Belize was op dat moment even een no-go-area. Ik was een beetje stuurloos als het gaat om het einde van de reis. Reed ik de vorige keer van Cancun naar La Paz, toen had ik ergens bij Puerto Escondido al een huis op het oog vlak bij La Paz, en dat heb ik bevestigd vlak voor ik besloot niet met de boot naar Baja California Sur te gaan maar over land, opeens moest ik doorrijden omdat ik een dikke 3000 kilometer aan mijn reis toevoegde.

Maar deze keer? Niets, geen huis te vinden, zelfs in de Filipijnen had ik toch wel twee weken voor aankomst een huis. Maar deze keer niets. En dat is raar rijden. Je hebt eigenlijk geen doel anders dan het rijden, maar je bent toch aan het einde van je reis ongeveer. We waren ook verdeeld over de eindbestemming en de eisen die we stelden aan waar we wilden wonen. Mijn zoon met wie ik deze reis samen maakte, wilde een grote stad, een BMW dealer om de hoek, en allerlei voorzieningen. Ik wilde liever landelijk, of een kleinere stad, met voorzieningen op een redelijke rij-afstand.

We keken rond in Campeche, maar er waren twee dingen die ik daar ontdekte, of eigenlijk misschien wel drie:

  • Het was kleiner dan ik me herinnerde
  • Het historisch centrum zat echt bomvol Nederlanders, het leek de Costa del Sol wel
  • En makelaars reageerden niet op onze appjes en berichtjes

Lastig hoor die onprofessionele houding van makelaars, want we vonden wel leuk ogende huizen in een leuke wijk ook, maar totaal geen contact. Dat je berichtjes wel gelezen worden, maar niemand reageert, en als je belt, omdat je berichtjes wel gelezen worden, wordt je weggedrukt. En niet 1 makelaar, maar meerdere.  (lees ook: Zaken doen in Mexico)

Dan beslist het lot eigenlijk voor je. Want als je niet eens een bezichtiging kunt krijgen…….tja……

Dus door naar Merida, 2 weken hotel geboekt en daar zoeken. En daar lukte het wel om contact te krijgen met makelaars en verhuurders, ook niet allemaal, maar je hoeft er maar 1 te hebben en je hebt een ingang natuurlijk. (lees ook: Ik woon in het midden van de stad)

Dus waarom woon ik nu in Merida?

  1. Omdat ik in Campeche geen huis kon vinden en een beetje wars was van al die Nederlanders daar in het centrum, en omdat ik niet door wilde rijden naar Quintana Roo en daar wilde wonen, been there done that!
  2. Omdat je woonwensen over de jaren veranderen. (lees ook: Nooit meer wonen op het strand)En het soms ook wel lekker is om allerlei voorzieningen om de hoek te hebben
  3. Omdat hier een BMW dealer is (en die zijn schaars!!) en we de motoren eens goed kunnen laten nakijken en ze een grote beurt moeten, de vorige grote beurt is door beun de haas gedaan en wellicht is een dagje aan de computer hangen bij BMW niet zo verkeerd.
  4. Omdat hier de huizenprijzen redelijk zijn en je nog binnen budget een leuk appartement kunt vinden
  5. Omdat Merida gezellig is en divers en een goede uitvalsbasis is voor dagtochten en weekendjes weg in Yucatan, Quintana Roo, Campeche en zelfs Chiapas of Veracruz en Tabasco.
  6. Omdat Merida een mooie dierentuin heeft, die gratis toegankelijk is!! Hahahahaha, nee dat is bijzaak. Maar wel leuk, er is genoeg toeristisch vertier hier om me bezig te houden en strand is op rijafstand.
  7. Yucatan en daarmee Merida is 1 van de veiligste Staten van Mexico (leuke bijkomstigheid) dus weinig politie op straat en zelden zie je het leger of Guardia Nacional.

Er zitten ook B kanten aan Merida, want het is de staat met het duurste elektriciteitstarief van Mexico, het kantoor van INM schijnt een drama te zijn van achterstallig werk en sacherijnige medewerkers (gelukkig hoef ik alleen maar mijn adres door te geven, een formaliteit, maar toch…..), en het is een ingewikkelde stad qua opzet (stedenbouwkundige structuur), maar dat leg ik later nog wel eens uit en het is er druk, heel erg druk. En heet, bloedverziekend zweterig heet.

Ben ik nu gevestigd?

Als je leest dat iemand meubels koopt en spullen als een koelkast en zelfs koelkastmagneetjes, zou je dat wel denken he? Maar ik ben niet gevestigd. Merida is niet mijn “eindstation”. De inrichtingskosten voor een huis in Mexico zijn laag als je een beetje verstandig omgaat met je winkelkeuze. En ik loop hier zo weer weg als dat moet. De winst van zelf inrichten verdiend na twee maanden terug in een lagere huurprijs, daar is over nagedacht.

Ik weet niet of ik hier wil wonen, dit is wel de plek waar ik na wil denken over de toekomst. Want die komt steeds dichterbij en er moet toch eens gekeken worden naar een ander verdienmodel dan Emigratie Coach zijn. En of dat mogelijke verdienmodel en deze stad dan bij elkaar passen dat zal de tijd ons leren. Misschien wel, misschien wel niet. Het feit dat de inkt op het huurcontract nog niet eens droog is en we nu al praten over “als we hier ooit weer weggaan” is voor mij een teken aan de wand dat dit huis zeker, maar deze stad wellicht geen definitieve plek is. Maar voor nu, voor een jaar, met een optie om te verlengen, is dit mijn thuis.

Hoe bevalt het nu zo die eerste weken in Merida?

Van wonen in een gebied waar in anderhalf jaar tijd drie druppels regen vielen naar het vochtige klamme Merida is wel een omschakeling. Maar het went, het regent hier echt met bakken uit de lucht en bijna elke dag want ik duik zo het regenseizoen in. Ik vind wat de stad te bieden heeft wel leuk, maar besef ook dat als je niets in de andere stadsdelen te zoeken hebt, je daar ook minder komt. Want alle voorzieningen zitten in en rond mijn wijk. Dus het Historisch Centrum? Ik ben er pas twee keer geweest en toen ging het hozen dus ging ik snel weer weg.

Ik woon in een rustige wijk, weggestopt achter een hek en een muur, in een gebouw waar afgezien van gillende koters af en toe, mensen redelijk rustig lijken te leven. En alle voorzieningen zijn of op loopafstand, of 5 minuten met de motor, en dan is het 5 minuten omdat er zoveel eenrichtingsverkeer is en je vreselijk om moet rijden, weer vanwege die stedenbouwkundige structuur.

Dus ik vermaak me wel. Het huis, nu ingericht, voelt fijn. Ik heb na maanden op de motor geleefd te hebben ook even geen zin in veel uitstapjes. Dus de rubriek “Op Stap” is nog steeds leeg. Dat komt wel.

Ik zoek mijn weg door het drukke verkeer en door de smalle straten, en ik probeer de buslijnen te begrijpen en uit te zoeken waar wat zit. Ik slenter soms door de winkelcentra zoals Altabrisas en het vlak bij mijn huis gelegen Plaza Las Americas en Plaza Dorada. Ik ga naar de dierentuin en wandel door het park. En ik relax. Voor iemand die zo doenig was de afgelopen maanden is het eigenlijk oersaai hoe ik nu leef. Maar in die saaiheid zit de rust en het bijtrekken van al die duizenden kilometers over soms niet al te goede wegen, alle kuilen, hobbels, alle modder en grind, alle smalle steile bergwegen en alle prachtige dingen die ik gezien heb en moet verwerken net als de duizenden foto’s en uren video.

Maar ook dat komt wel, ik heb geen haast, ik woon hier zeker een jaar, en daarna zie ik wel weer, in de agenda staat over 10 maanden de herinnering dat het huurcontract bijna afloopt…….en dan ga ik wel nadenken over de volgende plek, de volgende stap, de volgende fase.

Misschien is de houdbaarheidsdatum voor Mexico dan wel verstreken en trek ik verder. Who knows.

Afspreken in Merida?

Wil jij praten over jouw toekomstige leven in Mexico? Of gewoon over het leven in het bijzonder? Dat kan! Via de website Leaving Holland kun je tijd met mij reserveren voor een ontmoeting.  Klik op de afbeelding hieronder om een afspraak in te plannen.

 

 

 

 

2 reacties

  • Jeanette

    Dank je wel Wendy, beetje late reactie van mijn kant, maar de spamfilter in al zijn “wijsheid” had je commment in de spam gegooid. Ik heb hem er nu pas eruit gevist. Leuk dat je reageert.

  • Wendy A

    Wat heb je dit mooi geschreven! Kan me voorstellen dat een jaartje op 1 plek wel welkom is na al dat gereis en gerij. Jammer van die makelaars zeg… maar alles loopt hoe het moet lopen denk ik dan maar.

error: Sorry!!